چه خوش خیال بودم.

دیشب دوباره خواب دیدم.خواب دیدم که تورو دارم.تو.....تو نبودی.

راست بود که می گفتی نمی شه کسی رو جایگزین کسی کرد.انقدر دلم گرفته.دستام خالیه.فکرم خالیه.دنیام هم......اما قلبم.چقدر می شه نقش بازی کرد.به خدا می خوام خودم باشم.اما نباید باشم.گم شدم.گم.....راست می گفتی.می خواستم فراموشش کنم اما به تو دل بستم.خیلی دلم سوخت وقتی بعد این همه مدت گفتی بی احساس شدی.پس من با احساسم چی کار کنم؟ببین...ببین دستامو.حالا خالیه از دستهای تو.حالا که تو رفتی دلم نمی خواد ببینمش.دیگه شهامت روبرو شدن باهاش رو ندارم.آخه به کی بگم که بهت دل بستم.نمی دونی چقدر دلم برای صدات تنگ شده.چقدر بی تحمل شدم.چقدر بچه شدم.توی این دنیای شلوغ گم شدم.من آرزوهاتو نمی خوام.نمی خوام واسم دعا کنی.حالا با جای خالیت چی کار کنم؟آخر نشد که سرم رو بذارم رو پاهاتو و به آرامش برسم.به هیچ کس نمی تونم بگم که چقدر دلم برات تنگه.دوست دارم پسرکوچولوی بازیگوش............لحظه هام از بازیگوشیهات خالی شده.....

من از اون غریب آشنا می ترسم.از وقتی رفتی انگار پشتم خالی شده.چقدر کم رنگ شده بود.کاش..........باور کن دیگه توان اشک ریختن رو ندارم.